ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Η εικασία του γόρδιου δεσμού

Ποιος από μας δεν έχει αγανακτήσει ξεμπερδεύοντας για νιοστή φορά τα ακουστικά του τηλεφώνου ή του iΡod; Τη λύση στο πρόβλημά μας αναζητούν βρετανοί μαθηματικοί με ένα πείραμα που, όχι μόνο θα ξεμπερδέψει τους κόμπους, αλλά φιλοδοξεί να παρέμβει και στο DΝΑ 

ΤHΣ ΛΑΛΙΝΑΣ ΦΑΦΟΥΤΗ | Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=338775&dt=20/06/2010#ixzz0rNBP94wV

«.........  ο μεθυσμένος μπορεί να επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο,οι διαδρομές του μπορεί να διασταυρωθούν.Ενα κομμάτι σπάγκος όμως δεν μπορεί να ξαναγυρίσει εκεί από όπου έχει περάσει γιατί ένα μέρος του είναι ακόμη εκεί,αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Αυτός ο περιοριστικός παράγοντας δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τους μαθηματικούς υπολογισμούς»

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΚΟΜΠΩΝ

Αν και αρχαίοι όσο ίσως και ο άνθρωπος, οι κόμποι αποτελούν ένα σχετικά καινούργιο αντικείμενο για την επιστήμη. Ο πρώτος που τους συνέδεσε με τα μαθηματικά και την τοπολογία ήταν ο γάλλος ερασιτέχνης μαθηματικόςΑλεξάντρ-Τεοφίλ Βαντερμόντ το 1771. Εναν αιώνα αργότερα, το 1876, ο σκωτσέζος θεωρητικός φυσικόςΠίτερ Γκάθρι Τέιτπαρουσίασε την πρώτη ουσιαστική απόπειρα κατανόησής τους και μια κατάταξη των «πρωτευόντων» κόμπων οι οποίοι, όπως οι συνώνυμοί τους αριθμοί, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή οποιουδήποτε άλλου κόμπου. O πιο απλός από αυτούς είναι ο «ασήμαντος κόμπος» ή «μη κόμπος», ο οποίος συνίσταται σε μια απλή κλειστή θηλιά.

Για περισσότερο από έναν αιώνα οι κόμποι για τα μαθηματικά δεν είχαν «λυτές» άκρες (κάτι τέτοιο αντίκειται στην τοπολογία).

Δεν ήταν, δηλαδή, πραγματικοί κόμποι. Οι πρώτες αποδείξεις για τις ιδιότητες των τελευταίων ήρθαν τα τελευταία χρόνια με τις πιο πρόσφατες μαθηματικές θεωρίες και ιδιαίτερα αυτή του βηματισμού της αυτοαποφυγής.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=338775&dt=20/06/2010#ixzz0rNBAMQxS